Bera nire ikaslea izan zen. 1996 urtean nire taldean zegoen.
Umetatik futbola gustatzen zitzaion, baina ez zen atezaina izan.
Lehenengo, jokalaria bakarrik; gero, kasualitatez, atezain jokatzen hasi zen.
Eskolan zebilen bitartean, hasi zen futbolean, gozatzeko, batez ere. Klasean lasaiena zen, eta altuena. Asko ikasten zuen.
Sendia oso ona zen eta da. Sendi xumea da, langilea.
Gaztetatik hasi zen jokatzen Uruguaiko selekzioan, 15 urte zituenean.
Batzuek ez duela eskurik esaten dute.
Azken partidan Fernandok huts egin zuen eta berak aitortu egin zuen, baina nork ez du hutsik egiten?
Nire ustez, atezain onena da. Kar kar kar.
Non dago Muslera? Bigarren filan, Fernando ile luzeena da.
Asteartean bere etxera joan nintzen ilobekin, zorionak ematera.
Berarekin hitz egin nuen eta Fernandok klaseko pasadizo bat gogoratzen zuen: Nik medikuarengana eraman nuen omnibusen, harri batekin jo zutelako buruan.
Bere amak pozik dagoela esan dit. Oso harro dago semearekin. Ni ere bai, jakina! Begira zein ongi gauden argazkian!
No hay comentarios:
Publicar un comentario