Behin, basoan, bizi ziren zazpi enanos ipotx. Bere etxea txikia zuen baina oso polita zen.
Egunero goiz lanera joaten ziren mendira. Eramaten zituzten erremintak, meategian ziztatzeko. Kantatzea gustatzen zitzaien, baina ahots itsusia zuten.
Bere patroia oso gaiztoa zen.
Sorgina zen eta ipotx guztiak sorgindu zituen; horregatik, ezin ziren hazi.
Egun batean, lan egin ordoren, joan ziren bere etxera eta neska oso polita arkitu zuten. Hitz egin zuten.
I:- Kaixo neska polita. Nor zara?
E:- Edurne Zuri naiz eta zuek, nor zarete?
I: -Gu enanoak gara. Orain sorginduta gaude.
E:- Zergatik zaudete sorginduta?
Nano batek esan zuen – ez dakit. Gure patroia izan zen; sorgin gaiztoa da.
E : Zer pena !! Oso politak zarete, niri gustatzen zaizkit. Nik lagunduko dizuet, lagunak!
I: Egia?
E: Noski. Ni sorgin ona naiz
Biharamunean enanoak oso altuak ziren.
Edurne Zurik eta nanoek ospatu zuten.
Festa handia egin zuten eta ospatu zuten ezkontza zazpi ipotxek Edurne Zurirekin.
Etxe berria egin zuten eta hamabost seme- alaba izan zituzten.
Zorionak familia!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!.
No hay comentarios:
Publicar un comentario