Behin batean bi adiskide paseatzen ari ziren: batek Alex zuen izena; bestak,
Basoan eta zelaian ibiltzea asko gustatzen zitzaien , eta horrela egunero abentura asko bizi izaten zituzten.
Egun batean, bat-batean hartz bat agertu zitzaien. Peio ikaratu egin zen eta zuhaitz batera igo zen, baina Alex makal zegoen eta ezin zen gora igo.
Orduan, hartza hurbildu egin zitzaion. Alexek bihotza sutan zeukan, baina hartzak ez zion minik egin nahi. Hartzak Alex miazkatu zuen eta gero kanpora joan zen.
Beldurrik izan al duzu?– galdetu zion Peiok Alexi.
Alexek Peiori erantzun zion: Bai, baina zorte ona izan dut, eta, gainera ,gauza bat esan dit hartzak: ez dela lagun handia arriskuaren aurrean laguna ahaztuta norberarentzat bakarrik babeslekua bilatzera doana.
No hay comentarios:
Publicar un comentario