Bazen behin, Bizkaiko sakonetan, baso handi bat “Txirigorritxu” deitutakoa. Basoa
herri baten ondoan zegoen, “Remboden”en ondoan. Rembodenen, biztanleria ikaratuta
zebilen, izan ere, egunero aldarriak eta zarata arraroak entzun zitezkeen basoan.
Elezaharrak esaten zuen, Marik derrigortu zuela han egotera bere deabrukeriengatik. Dirudienez, geroztik, neska ederren bila ibiltzen zen beti Basajaun basoan, inoiz ez omen zen basotik irteten.
Basajaun egunero mutil bihurtzen zen eta begiraden eta berba gozoen bitartez
andreak eta neskak ustekabean harrapatzen zituen.
Marta inguruko herri arrantzale batekoa zen, eta, Basajaunen gaineko istorioa entzuna bazuen ere, ez zuen sinesten. Marta Basajaun baino bizkorragoa zen eta horregatik bere buruari esan zion bere bizkortasuna aprobetxatuko zuela berbalapiko harekin.
Orduan pentsatzen hasi zen:
Zelan engainatu nezake Basajaun? Bere makaltasuna topatuko banu edozein gauza lortu nezake...
Jarraituko du
No hay comentarios:
Publicar un comentario