Ez dut gogoratzen noiz pasatu nuen lotsa handia. Ni lotsagarria lotsatia naiz eta ez zait batere gustatzen hitz egitea jende askoren aurrean. Jendearen aurrean hitz egitean gorria egoten naiz eta azkar-azkar hitz egiten dut azkar bukatzeko.
Umea nintzenean deklamazioa ikasten nuen, zortzi urtean hasi nintzen ikasten. Urte guztia poemak ikasten eta esaten nituen irakaslearentzat. Urte amaieran, antzoki batean azterketa ematen nuen. Ikasleek poemak esaten genituen “escenarioa”n. Hamabi urte nuenean klaseak bukatu nituen eta azterketa eman behar nuen. Lotsa handia sentitu nuen eta ezin nintzen “escenario” ra atera. Ez nintzen atera eta etxera joan nintzen. Ondoren ez nuen ikasi deklamazioa. Baina orain pentsatzen dut oso onak zirela deklamazioko klaseak nire lanarentzat.
No hay comentarios:
Publicar un comentario