Erregeen oparia

Gogoratzen naiz bost urte nituela. Errege Egunean ama oilategira joan zen eta txitak jaio zirela ikusi zuen. Nire amak txitak saski batean jarri zituen eta esan zidan erregeek utzi zutela opari hori niretzat. Nire memento magikoa izan zen.

Quitasolen gora

Egun batean, lagunarekin Quitasol mendira joan nintzen, mendi tontorrera igo ginen eta gero beste mendi ikusi genuen, honela beste batera, eta beste batera igo ginen.

Eguraldi ona genuen. Zelaia berde eta politetan paseatu genuen. Arrats beheran, menditik jaisten hasi ginen eta, taka, hodei bat agertu zen eta dena lainotu zuen. Ez nuen ezer ikusten eta nire lagunak ere ez, ezin genuen ikusi.
Gero hodeia, bat-batean, desagertu zen, eguzkia agertu eta zerua berriro argitu zen.

Ikuskizuna oso polita izan zen, minutu batzuetan ezin genuen ezer ikusi eta gero ostargia ikusi genuen.

Natura, Kultura eta Familia

Neure bizialdi osoan hiru memento magiko izan ditut:

Natura: Capri, Italiako irla da, Napolesko badian dago. Lurzoru oso malkartsua da. Itsasertzea ere aldapatsua da. Koba fantastikoak ugari dira.

Bada magiko bat? Bai, Haitzulo Urdina da! Nork margotu du? Ez, ez du inork margotu: eguzkiak argitu du. Urdin-urdina da. Sinestezina da!!!

Kultura: Paris, Paris! Hiri oso polita da. Louvreko Museoa bisitatu dut. Eraikuntza egundokoa eta polita da. Zoragarria da.

Han, Gioconda eta Samotraciaren Garaipena miretsi ahal dira:

Gioconda, bere keinu misteriotsu da, koadroa Leonardo da Vincirena da. Oso ospetsu da.

Samotraciaren Garaipen eta haren jantzi gardena oso politak dira. Zenbat urte ditu? Ez dakit, eta ez daki; baina 2500 urte inguru du. Eskultura izugarria eta egundokoa da!!!

Familia: Mercedes Larrea eta nire ama lehengusu propioak dira. Mercedes eta bere senarra Donostiatik Madrilera joan ziren. Zertarako? Neurekin elkartzeko. Gero, Donostiara itzuli eta han izan ginen egun batzuetan. Beste senideak ezagutu nituen. Haiek erakutsi zidaten Euskal Herriko familia niri.

2. mailara

2003 urtea zen. Nire futbol taldea hamaulau urtetatik jarraitzen dut, baina beti bigarren edo hirugarren mailan. 1998an bigarren mailara azken igoera lortu genuen.
Urte hori berezia izan zen, kirol-gerentzia genuen, plangintza eta oso talde ona.
Ez zen erraza izan. Bigarreneko txapelketa oso gogorra da; galdetu, bestela, Errealari.

Taldeak oso ona txapelketa ona egin zuen; hala ere, azken partidan erabaki zen titulua. Igoera ziurtatuta genuen biek, baina beste taldea betiko lehiakidea zen. Benetako derbia izan zen.

Arratsaldea bikaina gertatu zen, gure taldeko ikusle asko, banderak, alaitasuna: ikuskizun koloretsua.

Azken emaitza? Irabazi egin genuen.
Zein memento magikoa izan zen! Bukaera zirrara eztanda izan zen. Irria, negarra eta besarkadak, lagunekin konpartitu genituen.
Nire memento magiko hau da.

Hegoaldeko paisaiak zoragarriak ziren.

Udan hegoaldera, Perito Moreno glaziarra arte joan ginen-

Lakuan lepo beltzeko zisneek igeri egiten zuten-

Iristean lurrean eseri ginen

Semeak lau urte zituen, glaziarra ikusten ari zenean , galdetu zidan: Ama, Jainkoa hor dago?

Semearen jaiotza

Ez da hegan egitea! Oso garrantzitsua da! Jaiotza da!
Memento hau ezin dut, ezin dizut, deskribatu.
Beldurra eta alaitasuna sentitu nuen. Baina, azkenean, semea besoetan ikusi nuen.
Memento magikoa eta zoragarria izan zen.

Familiarekin landara

Nire memento magikoak? Familiarekin landara joaten nintzenean.

Oso ondo pasatzen genuen.

Nire aitak asadoa egiten zuen, eta, asadoa egiten bazuen, seguru oso ona egoten zen.

Gero zaldian ibiltzen ginen, Marcelorekin eta Guillermorekin (nire nebak dira), eta nire ilobarekin ere bai.

Amak opil-frijituak egiten zizkigun, oso goxoak!

Arratsaldean “taba”rekin jolasten genuen, eta, galduz gero, latesira korrika egin behar genuen.

Masustak jatea asko gustatzen zitzaidan.

Eta gero urmaelean bainatzen ginen.

Estatu Batuetan, itsasoan

Estatu Batuetan izan zen. 1974ko udan. Niretzat esperientzia berria zen. Igerian ez nekien. Lagunak eta ni hondartza geunden.
Nire lagunek itsasoan sartu ninduten. Bai, haiek ni itsasoan sartu ninduten.

Nik oso ondo pasatu nuen eta igeri egin nuen. Memento magikoa izan zen.

Santiago Botero: Orain nahiago dut oinez ibili

Santiago Botero Echeverry 1972ko urriaren 27an jaio zen Medellinen.

Antiokiako txirrindularia Munduko Txapelduna izan zen eta

Frantziako Tourrean hiru etapa irabazi zuen. 1996an egin zen txirrindulari profesional Kelme taldearekin, gero T-Mobile, Telekom eta Phonaken ere bai. Orain “Orgullo Paisa” Antiokiako taldean dago.

Zenbat seme-alaba duzu?

Bi alaba dut, Gara eta Martina.

Zure lehen alaba Gara da, zergatik izena?

Ez dakit, izena asko gustatzen zaidalako.

Telebista ikustea gustatzen zaizu edo nahiago duzu zinemara joan?

Inondik inora ere, niri kirola egitea gustatzen zait.

Zein kolore gustatzen zaizu, zuria?

Ez zait kolore hori batere gustatzen, berdea gustatzen zait.

Nahiago duzu oinez ibili edo bizikletaz ibili?

Bueno, orain nahiago dut oinez ibili, bizikleta oso gogorra da.

Javier Correa: Asko gustatzen zait nire ogibidea

Kaixo, Jabier, zer moduz?

Ondo.

Nongoa zara zu?

Ni viedman jaio nintzen eta hor bizi naiz.

Zu palista ezaguna eta munduko kirolari ospetsua zara. zer gustatzen zaizu?

Egunero kiroldegian entrenatzea gustatzen zait.

Bai, baina zer gehiago gustatzen zaizu?

Niri txikitatik ibaian ibiltzea gustatzen zait.

Noiztik zara zu arrandularia?

Hamalau urte zituenean hasi nintzen.

Zu gure ordezkari handiena zara. Erraza da profesionala izatea?

Ez, kirol hori hau oso gogorra da.

Jokoen olinpikoetan parte hartu duzu?

Baai, Atenas 2004ko joko olinpiakoetan parte hartu nuen. Joko hegoamerikarretan 21 urrezko medaila, zilarrezko bat eta brontzezko bi irabazi nituen.

Asko, ezta?

Bueno, ez dago gaizki.

Augusto Cicaré: Oinak lurrean

Augusto Cicaré asmatzailea elkarrizketatu dugu gaur. Bere estudioan elkartu gara.

Nongoa zara zu?
Ni Polvaredaskoa naiz, baina orain Saladillon bizi naiz. Polvaredas Saladillon dago. Hiri txikia da eta Saladillotik hogeita hamar kilometro inguruko distantziara dago.

Zenbat ikasi zenuen zuk?
Nekez egin nuen lehen irakaskuntza. Ikasle txarra nintzen.

Bakarrik lehen irakaskuntza? Ez zara ingeniaria?
Bai. Ez zitzaidan axola. Jarduera praktikoak, eskulana, interesatzen zaizkit. Baina, helikoptero hitza irakurri eta ni ametsetan hasten naiz.
Orain dela gutxi, ingeniari aeronautiko honoris-kausa naiz. Helikopteroak asmatu eta diseinatzen ditut.

Familia baduzu?
Bai. Nire emazte Isabel da, eta hiru seme ditugu.

Zer arropa nahiago duzu?
Arropa informala gustatzen zait, eta lan-arropa hobesten dut.

Arropa klasikoa, pintzadun prakak, erabiltzen dituzu?
Bakarrik beharragatik.

Arropak zentro komertzialak erosten dituzu?
Ez dakit. Nire emaztea erosten ditu lan-arropa., bakeroak eta janzkiak. Eta koloreak konbinatzen ditu. Nik ez dakit.

jenio alaia

Jon Joseba Tenaglia Chivilcoiko futbolaria da. Altua, argala eta jatorra da. Arropa formala eta garestia gustatzen zaio.

Arropa formala gustatzen zaizu?

Bai, baina futbol zelaian kirol-arropa erabiltzen dut.

Zein kolore gustatzen zaizu? Zuria eta gorria gustatzen zait. Eta zuri?

Bueno, horia gustatzen zait.

Zenbat urte dituzu?

A! ni gaztea naiz. hogeita bost urte dut.

Oso gaztea zara! tabakoa gustatzen zaizu?

Ez, ez zait tabakoa gustatzen. Futbolarientzat debekatuta dago erretzea, txarra da.

Zer gustatzen zaizu asko?

Musika entzutea eta dantzatzea asko gustatzen zait!

Diego Forlán: Ondo gaude

Futbolariek ezkongai ezagunak dituzte?
Beti ez, baina futbolari batzuei gustatzen zaie ezkongai ezaguna izatea. Nik bat dut.

Bata eta bestea urrun bizi zarete. Zaila da?
Bai, oso zaila da. Telefono asko, internet eta noizbehinka aire-bidaiak egiten ditugu. Baina, funtsezkoa da besteak egiten duena errespetatzea, bestearen lana errespetatzea.

Arropak oparitzen dizkiozu? Zer oparitzea gustatzen zaizu?
Beno, bai, baina bakarrik barruko arropa oparitzen diot, txantxa da.
Niri emaztegaiari arropak, lurrinak, eraztunak, bitxiak eta loreak oparitzea gustatzen zait.

Non gustatzen zaizu arropak erostea?
Niri merkataritza-zentroan erostea gustatzen zait. Nik Nike, Levi’s, Adidas, Armani, Lacoste dendetan egiten ditut erosketak.

Inoiz jokatu duzun talde onena?
Gaurkoa da, Atlético, baina ...... Villareal era bai.

Elastiko bat?
Uruguairen zeru-elastikoa, maite-maitea.

Zein talde gustatzen zaizu?
Niri Cerrito elkartea oso gustatzen zait, ni amarrotua naiz. Cerriton jokatuko dut.

Hori gezur handia da!
Beno ............ agur.

Eskerrik asko. Agur.
Berdin.

Zertan jolasten da Juan Pablo Montoya?

Kolonbiako Juan Pablo Montoya auto-gidariaren jostailu gustukoenak ezagutuko ditugu elkarrizketa honetan.

Zuri bideo-jokoak gustatzen zaizkizu, ezta?

Bai asko gustatzen zait zaizkit. Azken bideo-jokoa Wii Mario Kart zen.

Zenbatero jolasten zara?

Ni egunero.

Zein zaletasun gehiago dituzu? Zein dira zure beste zaletasunak?

Tenisean ibiltzea gustatzen zait eta batzuetan windsurfean.

Eta erosi zenuen azken jostailua?

Aeromodelismoa egiteko turbina jet bat.

Eta ondo?

Bai, primeran!

Edson Arantes Do Nascimento “Pele”

-Futbolari Brasildarrek horia eta berdea erabiltzen duzue. Kolore horiek gustatuko zaizkizu, ezta?

-Kantxan asko gustatzen zaizkit, baina kalean zuria gustatzen zait, Santosen kamiseta zuria da ere bai, eta badakizu, nire lehenengo futbol-taldea Santos zen.

-Zenbatero etortzen zara Santosera?

-Ni ia egunero.

-Klasikoa ez baina nahiko tipo formala zara zu, ezta?

-Arropa informala asko gustatzen zait.

-Egunero erosketak egitera?

-Bai, diru asko irabazi dudalako.

- Irakurtzea gustatzen zaizu?

- Asko gustatzen zait, bereziki Biblia, badakizu ni Elizako Artzaina naiz.

- Ezkonduta zaude?

- Bai, eta seme-alaba ditut.

-Eta zure semea Santos taldeko atezaina da, ezta?

-Bai, eta asko gustatzen zaio bere lana.

-Baina arazo asko du, ezta?

- Ez zait gustatzen horri buruz hitz egitea.

Marcos di Palma: Zoro bat naiz

Gaur Marcos Di Palma auto-gidariarekin gaude.
- Kaixo marcos! zelan?
- Oso ondo alejandra!, Kaixo denoi.
- Beno Marcos, pistetan “Chevrolet” markakoa da zure automobila baina zure marka kutunena da?
- Ez, ez da nire marka kutuna. Niri Torinoa asko gustatzen zait, Torinoa nire maitasuna da.
- Ongi...., parrandara joatea gustatzen zaizu?
- Bai ale!!! baina familiarekin, ni oso alaia naiz!
- Bai badakit! jajaja!!!. arropak erosteko zentro komertzialak gustatzen zaizkizu?
- bai, niri arropak asko gustatzen zaizkit, baina nik arropak Mailuigen erosten ditut, oso denda polita da Maluig.
- Bai, polit eta dotorea da. zuri arropa klasikoa edo modernoa gustatzen zaizu?
-Ez dakit, arropa informala eta kirol arropa gustatzen zaizkit, uste dut.
- Zure armairua beteta dago?
- Ez dago beteta, arropak gustatzen zaizkit, baina emakumeak gehiago.
- Liburu bat idatzi zenuen, egitea gustatzen zitzaizun?
- Bai asko gustatzen zitzaidan, nire familiak laguntza eman zidan
-Beno, Marcos, mila esker etorri zarelako
-Ez horregatik, gero arte.

Tunela, El túnel

Juan Pablo Castel margolaria zen. Bere bizitza oso aspergarria zen harik eta Maria Iribarne ezagutu arte.

Hura alaitasuna! kolorea bere munduan, oso berezia zen Juan Pablorentzat baina hil egin zuen, zergatik? Liburu honetan bere egia kontatu nahi digu, bere tunela…

Liburu hau “TUNELA” Ernesto Sábato-rena da eta asko gustatzen zait, oso ona delako; bere istorioa oso indartsua da. Heriotza bat, heriotza maitasunagatik…. jelosiagatik .

Liburua lehen pertsonan idatzi du eta protagonistaren buruan sartzen gara, bere gogamenean, bere beldurretan, bere susmoetan, bere ametsetan.. kontatzen digu nola, noiz eta zergatik hil zuen Maria Iribarne, bere maitalea...

Ernesto Sábato, oso idazle ona da, bere liburuak oso psikologikoak dira. Hiru liburu egin ditu, baina onak. Batzuetan hobeto da, nire ustez, gutxi baina ona.

Don Kijote Mantxako

Nire liburu kutuna Don Kijote da. Askotan irakurri dut eta irakurtzen dudan bakoitzean gehiago gustatzen zait; gauza berriez konturatzen naiz eta beti gozatzen dut.

Lehenengo aldiz irakurri nuenean, hamabost urte nituen, baina orain zaharra naizenez, idatzi zuen gizon zaharra ezagutu ahal dut. Sinopsi txiki bat, ezinezkoa da. Nork ez ditu ezagutzen Don Kijote eta bere ezkutari Santxo ? Nork ez du ezagutzen Don Kijotek haize-errotekin izan zuen abentura izugarria?

Baina, zoritxarrez, Santxoren aholkuak jende gutxik irakurri dituela uste dut.

El pintor de batallas

Nire liburu gustukoena ‘Guduen Margolaria’ “El pintor de batallas” da (Arturo Pérez Reverte-rena). Nobela oso intesgarri eta sakona da, gudu eta hilei buruz hitz egiten du. Gerra-argazkilari zahar baten historia da, Kroaziako gudari bati argazki ospetsu bat hartu ziona.

Hamar urte eta gero, gudaria etorri da Kataluniara, argazkilaria bisitatzera, eta kontatu dio bere bizitzaren historia, historia oso goibel eta tragiko bat. Serbiako gudariek harrapatu zuten, eta Kroaziarra ezagutu zuten argazkigatik, orduan torturatu zuten eta bere familia hil zuten.

Gerra amaitu zenean, Kroaziakoak (Ivo Markovic) argazkilaria (Faulques) bilatu zuen eta esan zion hilko zuela, baina lehenengo galdera asko egin behar zizkiola.

Liburuak bizitza eta heriotzari buruz pentsarazten dizu, eta nik gomendatzen dut.

Judu-kale

Gauza asko daude, nire ustez, liburuei buruz. Irakurlea naizela, egia esan, irakurzalea naizela da lehenengo gauza. Eleberriak gustatzen zaizkidala da bigarrena, batez ere, historikoak.


Nire autore kuttunen artean pilo bat daude, baina duda barik Toti Martínez de Lezea euren artean leku berezi batean dago.

Berak eleberri asko argitaratu du, Ogaizen semeak, Lugen ahotsa, Jaungoikoren zigorkaria, besteak beste, baina “judu-kale” nire liburu gustukoena da . Liburu hau, Gasteizen gertatzen da eta, zelan ez, juduei buruz da. Baina, zeri buruz da?

Bi anai juduren bizitza paraleloei buruz, mende batean zehar, iturria da egilearentzat non erakusten digun Euskal Herriko XV. mendeko irudi bat. Erlijioso tenkadurak ederto ispilatuak lotzen dira, euren paradoxa eta gordintasunekin.


Yosefek katolizismora bihurtzea erabakitzen du eta Jonasenk bere gurasoen fedeari eustea.

Corazón, Apeninoetatik Andeetara

Txikitan, arratsaldean, amak niri ipuinak irakurtzen zizkidan.

Edmundo de Amicisen “Bihotza” liburuko “Apeninoetatik Andeetera” ipuina askotan irakurtzen zidan.

Ipuin horrek bidaia bat kontatuzen du: amaren bila ume batek Itailiatik Argentinara egin zuen bidaia.

Nire irudimenarekin bere esperientziak bizitzen nituen eta sufritu ere bai.

Ez zait inoiz ahaztu, familiako giro beroa ere gogoratzen didalako.

Crepúsculo bilduma

Ni orain “Crepusculo” nobela erromantikoak irakurtzen ari naiz . Nobela hau ospetsua da. Egia esan lau liburu dira:

“Crepusculo” ilunabarra
“Luna nueva” ilargi berria
“Eclipse” eklipsea
“Amanecer” egunsentia

Stephenie Meyerrek (1973) idatzi ditu. Hona laburpen txiki bat:

Bella, 17 urteko neska gaztea, folksera (washington) joan da bizitzera. Han Bellak Edward ezagutu du.
Edward mutil gazte eta jatorra da, baina banpiroa da.
Bella eta mutila maitemindu egin dira. Oso maite dute elkar.

Bellak erabaki behar du hilkor izaten jarraitu edo banpiro izan nahi duen.
Azkenean liburuko bikoteak ezkontzea erabaki du.
Bella haurdun gelditu da. Nessie jaio da eta bere bizitza salbatzeko
Bellak banpiro bihurtu behar du.

Bilduma honek arrakasta izan du. Pantaila handira ere eraman dute. Oraingoz, lehenengo atala bakarrik, “Crepúsculo” ikusi ahal dugu.

Sin tetas no hay paraiso

Egunero Peruko berriak irakurtzen ditut interneten, Bogotan nire herriaren berri gutxi erakusten direlako. Nik orain gehiago irakurtzen dut, batez ere, hegazkin bidaietan. Normalean nobela edo drama generoak asko gustatzen zaizkit.

Bogotan liburu askoerosi nituen, adibidez “Día de Paga” da eta Elvin Post egilea da. Liburu hau nobela kriminal bat da; “Sin tetas no hay paraíso” eta “El impostor”. Azken liburu hau asko gustatzen zait.

“Sin tetas no hay paríso”k prostituzioaren gainean eta drogen hitz egiten du. Protagonistak INOR izan nahi du bizitzan, baina bide “erraz” batean barrena. Biziaren forma honek zailtasun asko sortzen dio adibidez: haren famialiatik urruntzen da, bizitza arriskuan jartzen du bularretako ebakuntza estetikoa egitean eta narkotrafikatzaileekin nahasten da.

Indias blancas

Liburu hau nobela historikoa delako asko gustatzen zait.
XIX mendean Argentinako panpan gertatu zen historioa.
Eleberriak indiginiei, malonei eta emakume zuri gatibuei buruz hitz egiten du.
Indio bat maite zuen emakume zuria da historioaren pertsonaia nagusia.
Laura emakume ausarta zen eta borroka egin behar izan zuen bere maitea defendetzeko.
Dirudinez, egileak datu politikoak, sozialak eta ohitura domestikoak erabili zituen eleberria idazteko. Garai horretan bizi ziren emakumeek ez zuten tokirik gizartean giroa oso matxista zelako.

Corazón

Irakurtzea gustatzen zait, baina ez egiten dut sarri.

Txikitan“Bihotz” irakurri nuen eta gogoratuko dut beti.

Haur batek kontatzen du zer pasatu zuen urte batean eskolan.

Edmundo de Amicisen liburua hau oso samurra da eta iritsi zitzaidan bihotzera.

Egunen batean, berriro irakurriko dut.

Juan Salvador Gaviota

Gustatzen zaidan liburua “Juan Salvador Gaviota” da. Istorio hau gustatzen zait nire ustez bizitza bezalakoa delako. Enararen istorioa da, baina ez da enara normal baten istorioa, enara berezi bat da. Enarak Juan zuen izena eta Kolonia batean bizi zen beste enarekin. Enara guztiei interesatzen zitzaizkien. Bi gauzak, hauek ziren: jatea eta kumeak izatea. Baina Juanek interes desberdinak zituen, altuago hegal egin nahi zuen. Pentsatu zuen bizitzan beti hobeto izan behar zuela. Eta horregatik asko praktikatu behar zuen egunero. Beste enarentzat Juan eroa zen, gauza horiek pentsatzeagatik. Baina Juani berdin zitzaion, bere ideiekin jarraitu zuen. Juanek beste enara batzuk bera bezalakoak aurkitu zituen eta hobeto hegal egiten irakatsi zioten. Oso pozik zegoen bere lagun berriekin eta denbora pasatu ondoren irakasle bihurtu zen. Beste enarei gauzak irakatsi zizkien eta pozik bizi izan ziren modus vivendi horretan.

Etxea alokatzen

Etxea erostea ezinezkoa denez, alokatzeko dauden hiru pisu erakutsiko dizkigute bideoan. Ikusi ondoren, osa ezazu taula.

Olentzero ETBra heldu da

Pedigree, animaliak babesten

Oilasko barrubetea

Gaur nire espezialitatea prestuko dut!!!!!!!!

Lehen eros itzazu supermerkatuan oilasko handi bat, gazta, olibak urdaiazpikoa, tipulak, azenarioak eta bestelako barazkiak.

Erosi ondoren oilaskoa ireki eta kendu hezurrak eta koipea.

Barazkiak txikitu, batzuk zati txikitan, eta besteak bastoian.

Adibidez tipulak zati txikitan eta azenarioak bastoian.

Gero jar ezazu limoi-zukua, bota gatz pixka bat eta gero jar itzazu oilasko barruan, gazta, urdaiazpikoa, eta barazkiak txikituak

Gero kiribildu oilaskoa eta korapilatu sukaldeko hariarekin.

Sar ezazu oilaskoa labean ala parrillan eta itxoin prestu arte.

Gozatu!!!

Txoklo-pastela

Oso txileko plater bat jan nahi duzu? Txoko pastela jan behar duzu, oso tipikoa da eta!
Tira nire errezeta egin ahal duzu.

Hamar txoklo (handiak, hemen esaten dute “humeros pasteleros” )
Sei arrautza gogor (egosiak)
Kilo bat haragi
Sei tipula
Oilaskoa, zati bana
Pasa eta oliba asko
Albahaka

Lehen lehen tipulak zuritu itzazu eta txikitu , gero lapiko batean bota itzazu tipulak eta haragia, hori egosi ezazu hogei minutuz gatzarekin. Hori da pinoa (“pino” oso tipikoa da “ Empanadas de pino” beste plato txiletar tipikoa da)
Bestetik txokloak zuritu, txikitu eta eho itzazu eta beste lapiko batean bota. Azukrea askorekin egosi ordu batez.
Ontzi batean lehen bota ezazu txoklo- pasta, erdian pinoa, arrautzak, oilaskoa, pasak, olibak eta albahaka jarri itzazu eta goian berriro txoklo-pasta.
Ontzia labean jarri ezazu ordu bat gehiago eta azkenik listo da.
Zerbitzatu ezazu, eser zaitez mahaian eta ze goxoaaa eta ona den Txileko dena bezala.